برای امید
انتخاب واحد دو سال پیش بود ،ترم سه بودم ،اون موقع ها جنگ بود قشنگ هر کی با صد نفر سواره نظام میومد واسه انتخاب واحد ، یه دختره سال بالایی نمیدونم چی شد ...فکر کنم دلش سوخت واسم اومد کمکم ، دستش درد نکنه واحد هایی گرفت که قشنگ اون ترم هیچی نخونده بودم معدلم 19 اینا شد. اما از اکثر اساتید اون ترم راضی نبودم...مخصوصا اونی که الآن رییس پردیس بین الملل شده...
تنهایی واحدی که خودم گرفتم الکترونیک 1 بود به قول کامپیوتری ها ،الکترونیکی ،با یه استادی نشناخته که کسی جرات نکرد بگیره ! استادش تازه از فرانسه اومده بود خیلی شیک پوش و خوش تیپ ، کلا بهش نمیخورد استاد باشه :)))
بر خلاف استاد های دیگه با ما دوست بود به اسم کوچیک صدامون میزد، یه بار با دوستم گوشه ی دانشکده وایساده بودم مسیرشو کج کرد اومد به ما دست داد رفت دوستم پرسید کی بود گفتم استاد الکترونیک 1 ام.... تا مدت ها باور نمیکرد !
اما استاد عزیز نموند بعد اون ترم رفت کاش میموند کاش معشوقه ش رو ول میکرد به خاطر ما :))))من اگه استاد بشم یه روزی سعی میکنم شبیه اون باشم ...کاش استادهای ما به دانشجو ها بهای بیشتری میدادن..گاهی طوری برخورد میکنن انگار دانشجو خدمت کار اوناست در حالی که باید برعکس باشه! یا پروژه ای توی دانشکده کامپیوتر بوده ما روش کار میکردیم نصف حقمونو خوردن !!! (البته من به زور پس گرفتم !)
حتی من مورد هایی میشناسم بودجه دانشجو دکترا شونو بالا میکشن !
فردا باید برم تو دل خطر !! دانشکده ی کامپیوتر ! :)))
حقیقتش من اصلا نمیتوانم استرس انتخاب واحد را درک کنم...
ما تایید واحد داریم...یعنی وقتی ورودی فلان سال فلان رشته سی و هشت نفر بیشتر نباشند انتخاب واحدی نمیماند...بیست واحد توی سامانه ب اسممان هست ک باید برویم تاییدشان کنیم و اگر کمتراز انچه گفته شده بگیریم مسعول اموزشی خودش درستش میکند و می ااوردش روی همان بیست واحد...و میگوید فلانی فلان درس را یادت رفته بود بگیری...
خدا این شادی هارااز ما نگیرد....دی....